تحلیل تاریخی مهاجرت سادات از ایران به هند در عصر صفوی

سادات به عنوان گروهی با منزلت اجتماعی انتسابی، بنابر اتخاذ رویکردهای مذهبی شیعی از سوی حاکمان صفوی که خود نیز داعیه سیادت داشتند، در ابعاد مختلف سیاسی، اداری، اقتصادی و اجتماعی عصر صفوی، حامل نقش و جایگاه تاثیرگذاری بودند‌‌. با وجود این، در همین عصر شاهد مهاجرت معنادار آنها از ایران به هند هستیم‌‌. این پژوهش تلاش دارد تا علل و عوامل این مهاجرت را بررسی و تبیین نماید‌‌. یافته‌های این پژوهش که بر مبنای تبیین تاریخی انجام شده است، نشان می‌دهد، گرچه عوامل عمو‌می‌ همچون تنگ نظری‌های فکری و مذهبی صفویان در قیاس با وسعت نظر گورکانیان، عدم اقبال مناسب حکام صفوی به مقوله هنر و ادبیات فارسی و در مقابل استقبال حکام گورکانی از ادیبان و هنرمندان، وجود جاذبه‌های اقتصادی در هند و حاکمیت خاندان‌های شیعی در دکن در مهاجرت فوق بی‌تاثیر نبوده، اما تنش‌های سادات با یکدیگر و تنش با حکومت صفوی نقش روشن و برجسته‌ای در شکل‌گیری این مهاجرت داشته است‌‌.